Tusz tusz

Jak widzicie nie tak do końca zniknęłam. Hm... nie wiem, czy ktoś jeszcze pamięta o moich "Dwóch bogach", ale po 3 latach jest postęp. Przestałam pisać, bo zraziłam się do tego opowiadania, nie dałam rady znieść krytyki, bo zgadzałam się z nią. Wczoraj po raz pierwszy od tego czasu siadłam do tego opowiadania i rozpoczęłam redakcję. Jeśli "Dwaj bogowie" jeszcze kiedyś się pojawią, to treść na pewno zostanie od początku przeredagowana.

A teraz mam dla Was trochę japońszczyzny, tuszu i trochę ołówka.

Inspirowane malarstwem z okresu Heian

Hm... jakby rusałka? Czy coś.

Ciuszek z okresu Heian. Inspirowane

Zaklinacz. Czego? Jeszcze nie wiem, więc Nienazwanego.

Płucoserce :)

Mam nadzieję - do zobaczenia!

Prawa ręka piękna jak rozkaz

Inspirowane Herbertem, choć skrzydeł brak.

Japonki nad urwiskiem

Jakoś zaniedbuję bloga od czasu zawieszenie opowiadania. Dobra wiadomość - pisałam je ostatnio. Zła wiadomość - nie ten fragment, przy którym utknęłam. Chciałabym jakoś ożywić to miejsce, ale chyba bez pana Hidekiego mi się nie uda :). Na razie dwie "Japonki nad urwiskiem". Co u Was słychać? Co ciekawego dzieje się na Twoim blogu? Jeśli jeszcze tu nie pisałeś, zapraszam do SPAM-medu. Miłego dnia!

Entropia

...czyli fizyczne podstawy niefizycznych postaw

gdy odkryłam że pomiędzy

biciem zegara

biciem szklanek

biciem serca

nie ma żadnej różnicy

przestałam oglądać się za siebie

wszystkie kawałki

tkanki strzępy

a także nasza ostatnia wspólna fotografia

biją jedynie pokłony drugiej zasadzie termodynamiki

więc i ja muszę jej ulec

przestaję porządkować scalać

wiązać twój czarno-biały uśmiech

z bladymi kolorami dzisiejszej radości

i nawet pokonuję pokusę by odwrócić ku tobie oczy

porównywałeś je do tafli morza

lecz i one są tylko ziarenkiem bałaganu

krople słone krople

okruchy oceanu

rozbicie emocjonalne - ostatnia nadzieja na sprzeciw

dołącza do grona stłuczonych szklanek

~part of me~

Dziękuję, że Jesteś

Rurouni Kenshin Art

Zna ktoś Kenshina? Wiem, wiem - stare, można nie kojarzyć. Ale to klasyka, więc fanarcik musi być. Tusz i akwarela. Pozdrowienia dla bywalców. Niedługo postaram się wywiązać ze wszystkich zobowiązań. 

Tusz + akwarela = Japoneczka

Z dedykacją dla Bunko :) Za jej energetyzujące komentarze. 

Japonka w  kimonie. Poza trochę zgapiona od Hokusaia (ale ciii... nie ważne). 

Otchłań Olimp

na szczycie

góry złota srebra

prochów i wywiadów

                     mieszkają pośród tytoniowych    obłoków

bogowie którzy opanowali do perfekcji

zasadę kontrastu między twarzą a sercem

jednakże oni również patrzą czasem w taflę jeziora

łez zmywających kamuflaż pod którym ukrywa

się mały człowiek o czarnych oczach

             i białej wyrwie pośrodku piersiowej    klatki

opadają jak spróchniała łajba

(daleka od tytanika)

na dno

Me pierwsze Sumi-e

...czyli dać dziecku trochę tuszu

No to tak: góra, krzywe znaczki i... góra. I'm really sorry, if some japanese people see it. (Tak, tak Japończycy bywali na mym blogu). Z dedykacją dla Białej Róży :D Miłego dnia ludki!

Mały Smok Lee

Bruce Lee

Oto moje pierwsze (dosłownie) kroki w tuszu... I jak? Najbardziej przerażające jest chyba to, że każda kreska jest tu ostateczna - niczym się jej nie "zatuszuje" (o jejku, jaka gra słów). Jest to szczególnym utrudnieniem dla osób spontanicznym - takich, którym nie bardzo chce się sporządzać dokładny szkic. No a potem coś nie pasuje, coś się rozjechało... ale i tak warto pozwolić sobie na tę improwizację :D Pozdrawiam serdecznie!